Κινητικότητα δοντιών και Tρόποι αντιμετώπισης

Smile Dental Care | Κινητικότητα δοντιών και Tρόποι αντιμετώπισης

Τι Είναι η Κινητικότητα των Δοντιών;

Η κινητικότητα των δοντιών αναφέρεται στην αυξημένη μετακίνηση ενός ή περισσότερων δοντιών από τη φυσιολογική τους θέση. Σε ενήλικες, αυτή η κατάσταση μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων, όπως:

  1. Περιοδοντική νόσος: Η φλεγμονή και η απώλεια του περιοδοντικού συνδέσμου και του φατνιακού οστού μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένη κινητικότητα.
  2. Τραυματισμοί: Οξύς τραυματισμός ή χρόνια υπερφόρτιση από κακές οδοντικές συνήθειες.
  3. Ορθοδοντική θεραπεία: Μετακίνηση δοντιών κατά τη διάρκεια ή μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.
  4. Παραλειτουργικές συνήθειες: Τρίξιμο ή σφίξιμο των δοντιών (βρουξισμός).
  5. Συστηματικές παθήσεις: Ορισμένες ασθένειες, όπως η οστεοπόρωση, μπορούν να επηρεάσουν την υγεία των οστών της γνάθου.

Κατά την εξέλιξη της περιοδοντίτιδας και κυρίως σε προχωρημένο στάδιο τα δόντια έχουν χάσει μεγάλο μέρος της στήριξης τους με αποτέλεσμα την κινητικότητά τους. Άλλος λόγος αποτελεί η άσκηση μη φυσιολογικών δυνάμεων κατά την μάσηση με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τους κατά την σύγκλειση.

Διάγνωση της Κινητικότητας:

Η αξιολόγηση της κινητικότητας περιλαμβάνει τα εξής βήματα:

  1. Κλινική εξέταση: Η περιοδοντολόγος Dr. Ξανθοπούλου Θέλμα ελέγχει την κινητικότητα με τη χρήση εργαλείων, αξιολογώντας την κατεύθυνση και την έκταση της κίνησης.
  2. Ακτινογραφίες: Πανοραμικές ακτινογραφίες για την αξιολόγηση της απώλειας οστού.
  3. Περιοδοντική εξέταση: Μέτρηση του βάθους των περιοδοντικών θυλάκων και αξιολόγηση της υγείας των ούλων από την εξειδικευμένη Περιοδοντολόγο.

Κατά την εξέλιξη της περιοδοντίτιδας και κυρίως σε προχωρημένο στάδιο τα δόντια έχουν χάσει μεγάλο μέρος της στήριξης τους με αποτέλεσμα την κινητικότητά τους. Άλλος λόγος αποτελεί η άσκηση μη φυσιολογικών δυνάμεων κατά την μάσηση με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τους κατά την σύγκλειση.

Η θεραπεία που συνιστάται εξαρτάται από την αιτία της κινητικότητας και την κάθε περίπτωση που εξετάζεται:

  1. Περιοδοντική Θεραπεία: Είναι μια μη χειρουργική θεραπεία με στόχο την αποτρύγωση και ριζική απόξεση για την απομάκρυνση της πλάκας και του τρυγίας.
  2. Χειρουργική Θεραπεία: Σε προχωρημένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική παρέμβαση για την αποκατάσταση των ιστών.:
  3. Νάρθηκες Σταθεροποίησης: Η χρήση νάρθηκα μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση των κινητικών δοντιών, επιτρέποντας την επούλωση των υποστηρικτικών ιστών.
  4. Αντιμετώπιση Παραλειτουργικών Συνηθειών: Η χρήση νάρθηκα βρουξισμού ή άλλων μέτρων μπορεί να μειώσει την υπερφόρτιση των δοντιών.
  5. Ορθοδοντική Θεραπεία: Σε περιπτώσεις όπου η κακή σύγκλειση συμβάλλει στην κινητικότητα, η ορθοδοντική θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη.
  6. Αντικατάσταση Δοντιών: Εάν ένα δόντι είναι μη διατηρήσιμο, μπορεί να απαιτηθεί εξαγωγή και αντικατάσταση με εμφύτευμα ή γέφυρα.

Όταν η κινητικότητα αυξάνεται και εμποδίζει τις φυσιολογικές λειτουργίες του ασθενή όπως μάσηση και ομιλία, τότε είναι απαραίτητη η αντιμετώπισή της με συνδυασμό εκλεκτικού τροχισμού και ακινητοποίηση. Για την ακινητοποίηση χρησιμοποιούμε σύνθετη ρητίνη μαζί με ταινία υαλονημάτων ή ορθοδοντικό σύρμα στην εσωτερική επιφάνεια των δοντιών ώστε να μην είναι ορατό.